روزمرگی هایه یه موجود زنده

میوزیک گوش میدم ... 

چه اتفاق معمولیییییی ... 

به مسئولیت پذیری هم اصلا نمی تونم فکر کنم حالا تو هرچی می خوای بگی بگو... 

کاملا در سطح... 

هنوزم کولی... 

مثه ۵ سال پیش یا ۱۰ سال پیش ...  

نه مثه ۳ سال پیش...

... ..... ... ...   ... .       .    ...    .  ... . .... .... ...      ...   . ... .... .. ..     ..   ..... . . .

زندگیه روزمره دهنمو آسفالت کرد.....  

گوگوش میخونه در گوشم... 

با تو بدرود ای مسافر 

هجرت تو بی خطر باد  

پر تپش باشه دلی که 

خون به رگهایه تنم داد  

تو رو خـــــــــــــــــــدا سِلکت آهنگارو یه دونه از گوگوش یکی از ساسی مانکن  

اِی جان جان

آررررررررررره 

موووشووولینا کووشَن 

ها ها ها ها   

میگه : موشولینا کوجااند  دنباله دامن ِ کوتاهند 

کاری نکنید که مجبورشم بگم

وااااییییی  موشولینا کوشن بیا  شیشو هشتیَن کیا  

خوش به حال کروبی که توفیق زیارتشو داشته... 

آهنگش واقعا خیلی باحاله اگه جایی بود حتما دانلود کنید... 

خدا با اولیا محشورش کنه ایشالاه ...   

این مشکل سییتم مغزیه من شده یهو میکشه کلا بیرون از همه جا میره یه جایه شخص ثالث 

صب که بیدار میشم نزدیک به سکته ام نمی فهمم به چیا باید فکر کنم دکتر جان ... 

یه نکته جالب تو آهنگش : میگه عاشق صدایه گوگوشم جالب که من قبل از ساسی گوگوش گوش میدادم... 

بیخیال همه چی ردیف میشه فقط باید کمتر وول بخورم بعضی وقتا گول بخورم... 

یه سر میرم تراوین ... 

بعدم چشمامو میبندم با آهنگ leonard Cohen ...